Verslaving en groepsdruk: samen zien en steunen

Verslaving en groepsdruk: samen zien en steunen

Verslaving onder jongeren komt zelden zomaar uit de lucht vallen. Het ontstaat geleidelijk, soms bijna ongemerkt, en is lang niet altijd het gevolg van een bewuste keuze.

Binnen middelbare school de Noordgouw zijn zorgcoördinatoren nauw betrokken bij leerlingen die worstelen met verslaving of risicovol gedrag. Dit doen zij in samenwerking met onder andere de jongerencoach, mentoren, ouders en – waar nodig – externe professionals.

Preventie als stevige basis voor een veilig schoolklimaat

Rene van der Woude is schoolleider op de Noordgouw. Als portefeuillehouder preventie binnen Noordgouw zet hij zich in voor het bevorderen van een veilige, respectvolle en ondersteunende leeromgeving: “Preventie heeft binnen onze school een hoge prioriteit. Wij geloven dat het voorkómen van problemen de sleutel is tot duurzaam welzijn en goed functioneren van onze leerlingen en medewerkers. In het afgelopen jaar hebben wij, samen met externe deskundigen, een preventieleerlijn ontwikkeld. Deze leerlijn wordt structureel aangeboden in klas 1 tot en met 3, en waar mogelijk ook klas 4. De uitvoering ligt in handen van professionals van buiten de school, zodat onze leerlingen profiteren van actuele kennis, praktijkervaring en een objectieve blik.

Preventie betekent voor ons zowel het actief voorkomen van incidenten, als het beschikken over een stevig kader om op terug te grijpen wanneer zich toch situaties voordoen. Zo zorgen wij ervoor dat onze aanpak niet alleen reactief, maar vooral proactief is.”

Met deze structurele inzet bouwt de Noordgouw aan een schoolcultuur waarin iedereen zich veilig, gehoord en gesteund voelt.

De rol van groepsdruk

Vanuit de ervaring van jongerencoach Sanne van Asselt op de Noordgouw blijkt dat groepsdruk een grote rol speelt in het leven van jongeren. Veel gedrag, zoals beginnen met vapen, alcohol gebruiken, meedoen aan sociale trends of juist overmatig aanpassen aan de groep, komt niet altijd voort uit een persoonlijke behoefte, maar uit een verlangen om erbij te horen. Tegelijkertijd zijn er ook jongeren die zich juist stil terugtrekken en moeite hebben met sociale aansluiting. Zij vallen niet direct op, maar laten wel degelijk gedrag zien dat voortkomt uit gevoelens van onveiligheid, eenzaamheid of het idee er niet bij te horen. Sanne: “Mijn werk draait om het zien van die onderlaag. Achter gedrag, opvallend of juist onopvallend, zit altijd een verhaal. Jongeren spiegelen zich voortdurend aan hun omgeving. Meedoen voelt vaak veiliger dan opvallen door ‘nee’ te zeggen. Jongeren zitten in een belangrijke fase van identiteitsontwikkeling. Ze proberen zichzelf te begrijpen, in relatie tot hun omgeving: klasgenoten, sociale media, familie. In die zoektocht naar aansluiting ligt niet alleen een risico, maar ook een kans. Een kans om het gesprek aan te gaan, om te luisteren zonder oordeel en om jongeren te begeleiden bij het vinden van hun eigen stem. Wat jongeren vaak nodig hebben is niet meteen een oplossing, maar iemand die écht luistert en nieuwsgierig is naar hun verhaal.”