De brandnetel

Caroline van de Burgt is ambassadeur voor de biodiversiteit en schrijft maandelijks over biodiversiteit en wat ze allemaal tegenkomt in haar tuin.

Ieder kind leert dat je brandnetels niet moet aanraken. En ieder kind probeert het natuurlijk toch een keer. Van mijn ouders leerde ik dat gekneusd blad van weegbree en hondsdraf de pijn wegneemt.

Mijn ouders zeiden ook dat een brandnetel door de tuin kan lopen. Dát vond ik als kind zó fascinerend! Een brandnetel met pootjes… Ik heb er als zesjarige echt naar gezocht. Nu weet ik dat die pootjes heel stevige gele wortels zijn die overal onder de grond een plekje zoeken voor nieuwe uitlopers. Ook leerde ik dat, als je brandnetel dicht bij de grond beetpakt, ze niet prikken. Maar ook een keukenhandschoen geeft bescherming.

Maar ik laat ze soms bewust staan op plekken waarvan ik weet dat ik er niet met blote benen langs zal lopen. Want de brandnetel heeft ook veel goede kanten. Het is gastheer voor vlinders. De dagpauwoog kiest de plant bewust uit om zijn eitjes op te leggen. En er zijn weken dat de planten zwart zien van de rupsen. Ook veel andere insecten zijn dol op de brandnetel. En die soorten worden dan weer gegeten door vogels, egels en vleermuizen.

Daarnaast zijn de jonge brandneteltoppen lekker en gezond om als gewokte groente of als soep te eten, of om thee van te zetten. En van de uitgegroeide stengels kun je touw maken. Dat touw gebruik ik dan weer om planten te binden die aan het einde van het seizoen wat wild gaan groeien. Kortom: lang leve de brandnetel!

Tip: er zijn prima instructiefilmpjes over touw maken. Kinderen vinden het ook een leuke bezigheid!